متن زیر، دریافتی است.

می خواستم یه نکته ای رو در مورد امر به معروف در مورد تاثیر امر به معروف بگم که تجربه شخصی خودم بوده.

اینکه اگر کار اشتباهی از کسی دیدیم از خود طرف بدمون نیاد و ته دلمون این باشه که به خود طرف علاقه داریم و خودش رو از کارش جدا بدونیم. اینکه به این اعتقاد داشته باشیم  و این اعتقادمون رو به طرف مقابل بفهمونیم که بابا من از تو بدم نمیاد، از کارت بدم میاد و چون تو رو دوست دارم به تو تذکر میدم. این مستلزم اینه که اگه کسی به خودمون تذکر داد همین فکر رو در موردش بکنیم که داره مارو از خطر دور میکنه و صحبتاش رو اگه درست بود حتما قبول کنیم. و حتما ازش تشکر کنیم تا فرهنگ امر به معروف دوست داشتنی بشه.