مجلس روضه
متن زیر، برگرفته از کتاب «بزرگترین فریضه» حضرت آیتالله مصباح یزدی میباشد.
یکی از مراجع عظام میفرمود که در زمان مرحوم میرزای شیرازی، روضهخوانی درمنزل ایشان منبر رفت و در روضه خود مطلبی گفت که برخلاف واقع بود. یکی از آقایان که کنار مرحوم میرزای شیرازی نشسته بود گفت: «مگر این دروغ نیست؟»
فرمود: «چرا»
گفت: «چرا نهی از منکر نمیکنید؟»
فرمود: «باید به تو بگویم نهی از منکر میکنم؟! اگر من الآن به او تذکر دهم، این فرد از فردا از هستی ساقط میشود و دیگر نمیتواند در جامعه زندگی کند».
بنابراین مرحوم شیرازی برای پرهیز از اهانت به روضه خوان تذکر را در جلسهای خصوصی مطرح میکرد تا تا لازمه این نهی از منکر، فساد دیگری نباشد و به شخصیت کسی توهین نشود. وقتی که میرزای شیرازی در امر به معروف و نهی از منکر تا این حد رعایت یک روضهخوان و فرد عادی را میکند، آیا رواست که کسی در مقابل بزرگترین شخصیت عالم اسلام، بدون آنکه قداست مقام ایشان را در نظر بگیرد در روزنامه، تریبونهای عمومی و رسانههای گروهی به گونهای سخن بگوید که سبب وهن این مقام و تضعیف قداست شود؟